w kategorii Ordynacja podatkowa

Wniosek o interpretację indywidualnąSytuacje, gdy przepisy prawa podatkowej są na tyle jasne i zrozumiałe, że podatnik nie musi pytać o to, jak je rozumieć i jak je stosować są rzadkie. Zdecydowanie częściej przepisy prawa podatkowego są niejednoznaczne. Ich zrozumienie przysparza problemy – nie tylko podatnikom, ale też urzędnikom organów podatkowych, a nawet sędziom sądów administracyjnych. Interpretacja przepisów prawa podatkowego (interpretacja indywidualna) ma na celu rozwiać niepewność, w jakiej znajduje się podatnik. Wydanie interpretacji indywidualnej następuje wyłącznie na wniosek. W niniejszym artykule wyjaśnię, co powinien zawierać wniosek o interpretację indywidualną oraz jak można go złożyć.

Spis treści

Podział interpretacji podatkowych

Interpretacje podatkowe dzielą się na dwa rodzaje: indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego oraz interpretacje ogólne. Interpretacje ogólne wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych (Minister Finansów) (art. 13 § 2b Ordynacji podatkowej). Interpretacja ogólna ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe (art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej). Minister Finansów, wydając interpretację ogólną, uwzględnia orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału Sprawiedliwości UE. W niniejszym wpisie omówię jednak indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego, którymi podatnicy z pewnych względów są bardziej zainteresowani.

Kto wydaje interpretacje indywidualne?

Interpretacje indywidualne wydaje obecnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej) na wniosek, który składany jest wyłącznie na formularzu ORD-IN. Czasami zdarzają się zapytania od klientów, którzy chcą abym to ja przygotował dla nich interpretację podatkową (indywidualną). Przykro mi, ale nie jest to możliwe. Interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie wydaje (nie sporządza) kancelaria prawna. Kancelaria prawna na podstawie udzielonego pełnomocnictwa może w imieniu podatnika przygotować wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej oraz reprezentować podatnika przed Dyrektorem KIS w postępowaniu o wydanie tej interpretacji.

Wniosek o interpretację indywidualną ORD-IN

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej należy wysłać w formie tradycyjnej albo w sposób elektroniczny (o tym więcej poniżej).

Co należy dołączyć do wniosku o interpretację indywidualną?

Do wniosku interpretację indywidualną wnioskodawca powinien dołączyć potwierdzenie uiszczenia opłaty od wniosku. Opłata wynosi 40 zł od każdego odrębnego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, który dotyczyć może stanu obecnie występującego albo stanu przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). Jeżeli wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej składany jest za pośrednictwem pełnomocnika, do wniosku należy dołączyć oryginał albo odpis pełnomocnictwa wraz z potwierdzeniem uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W jakich przypadkach Dyrektor KIS odmówi wydania interpretacji indywidualnej?

Następujące przyczyny powodują, że podatnik nie otrzyma interpretacji indywidualnej:

Postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo celno-skarbowa

Podatnik nie otrzyma interpretacji podatkowej, jeżeli elementy stanu faktycznego zawarte we wniosku są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej). Innymi słowy, wszczęcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego uniemożliwia podatnikowi uzyskanie interpretacji podatkowej w zakresie objętym tą kontrolą albo tym postępowaniem podatkowym. Organicznie to nie dotyczy czynności sprawdzających.

Interpretacja ogólna dotycząca tego samego zagadnienia co interpretacja indywidualna

Drugą sytuacją, w której podatnik nie uzyska interpretacji indywidualnej, pomimo tego, że wniosek spełniać będzie wszystkie wymogi prawne, będzie sytuacja, gdy przedstawiony we wniosku stan faktyczny odpowiadać będzie stanowi faktycznemu, który był podstawą do wydania przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej (art. 14b § 5a Ordynacji podatkowej). W takim przypadku Dyrektor KIS wyda postanowienie, które jest zaskarżalne.

Nieuzupełnienie braków formalnych wniosku o interpretację indywidualną

Dyrektor KIS pozostawi wniosek o interpretację podatkową bez rozpatrzenia, jeżeli pomimo prawidłowego wezwania o uzupełnienie braków formalnych wniosku, nie zostanie on uzupełniony w terminie 7 dni dni od doręczenia wezwania. Do braków formalnych wniosku o interpretację indywidualną zaliczyć można np. brak uiszczenia wymaganej opłaty urzędowej od wniosku, brak przedłożenia pełnomocnictwa (jeżeli wnioskodawca działa za pomocą pełnomocnika), braki w zakresie niepełnego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego, które uniemożliwiają organowi podatkowemu analizę sprawy i stwierdzenie, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne.

Pytanie niezwiązane z prawem podatkowym

Jeżeli złożony wniosek o interpretację indywidualną nie będzie dotyczył bezpośrednio sprawy wnioskodawcy lub nie będzie dotyczył przepisów prawa podatkowego, podatnik nie otrzyma interpretacji, lecz postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Pytanie dotyczące rozwiązania mogącego skutkować unikaniem opodatkowania

Podatnik nie uzyska interpretacji indywidualnej również wówczas, gdy odnośnie do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o jej wydanie istnieje uzasadnione przypuszczenie, że może być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej lub stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o VAT (art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej).

Pytanie dotyczące zagadnienia rozstrzygniętego w wiążącej informacji stawkowej (WIS)

Podatnik nie otrzyma interpretacji przepisów prawa podatkowego, gdy pytanie przedstawione we wniosku o wydanie tej interpretacji zostało już wyjaśnione przez organ podatkow w wiążącej informacji stawkowej (WIS).

Inne przyczyny powodujące nierozpoznanie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Do innych przyczyn, powodujących, że postępowanie o wydanie interpretacji nie może być wszczęte, zalicza się:

➤ pytanie we wniosku o interpretację nie odnosi się do sytuacji wnioskodawcy;
➤ w przypadku zajęcia stanowiska negatywnego, organ nie będzie mógł wskazać wnioskodawcy prawidłowego sposobu postępowania w jego sprawie;
➤ żądanie wnioskodawcy jest wielowariantowe i zdeterminowane zmiennym okolicznościami faktycznymi;
➤ wydanie interpretacji indywidualnej wymagałoby w istocie poddania ocenie (zinterpretowania) stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), a nie przepisu prawa podatkowego;
➤ przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów w sprawach pozostających poza zakresem przedmiotowym upoważnienia organu wydającego interpretacje indywidualne.

Co daje podatnikowi indywidualna interpretacja podatkowa?

Interpretacja przepisów prawa podatkowego jest dla podatnika rodzajem ochrony prawnej. Ochrona ta polega na tym, że zastosowanie się przez podatnika do oceny prawnej z interpretacji indywidualnej nie może mu szkodzić. Zwrot “nie może szkodzić” oznacza w świetle art. 14k § 3 o.p., że w stosunku do podmiotu, który zastosował się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, w określonych w dalszych przepisach sytuacjach następuje wyłączenie odpowiedzialności karnej, naliczania odsetek, jak też zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji (art. 14m § 1 o.p.).

ochrona prawna wynikająca z interpretacji podatkowejWyrok NSA z 5.2.2021 r., II FSK 7/20:
Analiza przepisów podatkowych prowadzi do wniosku, że tak jak realizacja ochrony wynikającej z zastosowania się przez podatnika do otrzymanych interpretacji indywidualnych wpływa bezpośrednio na zakres praw i obowiązków podatnika, tak również w identycznym stopniu na prawa i obowiązki podatnika wpływa odmowa realizacji tej ochrony. Dlatego też, każde rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku złożonego na podstawie art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, niezależnie od tego, czy jest ono pozytywne, czy negatywne dla podatnika, kształtuje sytuację prawną podatnika i powinno znaleźć swój wyraz w sentencji decyzji. Prawa podatnika (w tym kwestia zwolnienia), niezależnie od jego akceptacji przez organ podatkowy, czy ono faktycznie istnieje, musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji decyzji.

Szczegółowy zakres ochrony prawnej w związku z otrzymaniem interpretacji podatkowej znaleźć można w art. 14k oraz art. 14m Ordynacji podatkowej:

[art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej]
Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

[art. 14k § 3 Ordynacji podatkowej]
W zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, której wygaśnięcie stwierdzono, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.

Interpretacja przepisów prawa podatkowego pozwala podatnikowi uzyskać pewność, że rozwiązanie prawne, które zamierza wprowadzić (albo już wprowadził) oraz skutki podatkowe wynikające z tego rozwiązania będą w znaczeniu obiektywnym zgodne z prawem. Wyłączną drogą do uzyskania przez podatnika takiego stanu rzeczy jest wystąpienie przez niego z wnioskiem o interpretację indywidualną. Wszelkie inne informacje lub zapewnienia otrzymane przez telefon od urzędników skarbowych nie tworzą takiego stanu ochrony podatnika, jaki wynika z interpretacji przepisów prawa podatkowego. W praktyce powoływanie się przez podatnika podczas kontroli podatkowej na tego rodzaju informacje uzyskane wcześniej z urzędu skarbowego albo z Krajowej Informacji Skarbowej, kończą się w taki oto sposób:

Wyrok WSA w Łodzi z 28.01.2020 r., I SA/Łd 792/19:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej stanął na stanowisku, że ocena prawna wyrażona w zaskarżonej decyzji jest prawidłowa i pozostaje w pełnej zgodzie z przepisami materialnego prawa podatkowego. Zdaniem organu II instancji oceny tej nie mogą również podważyć argumenty odnoszące się do otrzymanej przez męża skarżącej wiadomości e-mail od Krajowej Informacji Skarbowej. Informacja ta nie stanowiła indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego i nie może korzystać z walorów, jakie przypisuje się tym ostatnim. Opinia w niej wyrażona nie jest wiążąca dla organów podatkowych weryfikujących rozliczenie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wyrok WSA w Warszawie z 15.09.2020 r., III SA/Wa 2739/19:
Skarżący miał zatem do dyspozycji możliwość wystąpienia z wnioskiem o interpretację indywidualną, z której to jednak możliwości nie skorzystał. W konsekwencji wobec zaniechania wyjaśniania swoich wątpliwości w trybie do tego przewidzianym, tj. występując z wnioskiem o interpretację indywidualną (zapewniającym Skarżącego stosowną ochronę), Skarżący nie może obecnie z powołaniem się na rzekomą rozmowę z pracownikiem Urzędu Skarbowego, który miał dokonać błędnej interpretacji przepisów wywodzić dla siebie takie skutki prawne, jakby dysponował stosowną interpretacją indywidualną.

Co powinien zawierać wniosek o interpretację podatkową?

Wniosek o interpretację indywidualną (podatkową) musi zawierać wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Oba te elementy wniosku są bardzo istotne dla końcowego powodzenia całego przedsięwzięcia związanego z uzyskaniem korzystnej dla podatnika interpretacji podatkowej.

Opis stanu faktycznego we wniosku o interpretację indywidualną

Po pierwsze, przedstawienie stanu faktycznego, a więc podanie istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy faktów, wymaga od wnioskodawcy stosownej wiedzy prawnej. Wydawać by się mogło, że podanie we wniosku o interpretację podatkową okoliczności, które stanowić mają podstawę faktyczną, nie jest dla przeciętnego podatnika żadnym problemem. Jednak mogą zdarzyć się sytuacje, w których podatnik przyjmie błędnie, że okoliczności które podaje we wniosku są – w jego ocenie – właściwe dla dokonania oceny prawnej, w sytuacji kiedy oczywiście tak nie będzie.

Ustawowe określenie “wyczerpująco” należy rozumieć jako przedstawienie danego zagadnienia wszechstronnie, dogłębnie, szczegółowo, gruntownie, dokładnie i precyzyjnie, a zatem w taki sposób, by wnioskodawca mógł zająć stanowisko w stosunku do prezentowanego stanu rzeczy, zaś organ podatkowy na tej podstawie udzielić jednoznacznej odpowiedzi co do konkretnego zdarzenia przyszłego lub obecnego. Zawarty we wniosku opis stanu sprawy ma być wyczerpujący w takim rozumieniu, że powinien zawierać niezbędne minimum informacji pozwalających na ocenę stanowiska wnioskodawcy w kontekście sformułowanego problemu prawnego. Podany we wniosku stan faktyczny stanowi bowiem jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne.

Błędy popełniane przez wnioskodawcę w zakresie opisu stanu  faktycznego

Konstruując samodzielnie podstawę faktyczną wniosku o indywidualną interpretację podatkową podatnik może wskutek braku wiedzy narazić się na pomyłki, które na późniejszym etapie postępowania będą trudne do naprawienia.

blankWyrok NSA z 27.06.2013 r., I FSK 864/12:
Brak wyraźnego i zindywidualizowanego tła faktycznego (rozumianego jako zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe), stanowiącego podstawę kwalifikacji prawnopodatkowej w ramach procesu wydawania interpretacji indywidualnej, oznacza, że nie można zasadnie oczekiwać od organu podatkowego odpowiedzi na postawione pytania. Nie zachodzi wówczas brak wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, a więc brak w zakresie elementów wniosku (art. 169 § 1 O.p.), lecz jego niedopuszczalność (art. 165a § 1 O.p.).

Związanie organu podatkowego stanem faktyczny przedstawionym we wniosku o interpretację indywidualną

Organ wydający indywidualną interpretację podatkową jest związany opisem stanu faktycznego przedstawionym przez podatnika we wniosku o jej wydanie. Organ podatkowy w postępowaniu o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego nie przeprowadza w ogóle postępowania dowodowego (wyjaśniającego).

blankWyrok NSA z 07.01.2009 r., II FSK 1408/07:
Stan faktyczny rozpatrywanej przez organy administracji interpretacji prawa podatkowego wynika z wniosku podmiotu, który o jej udzielenie się ubiega, natomiast organy podatkowe nie są uprawnione do zmiany danego stanu faktycznego bądź do żądania tego od strony postępowania.

blankWyrok NSA z 27.06.2013 r., I FSK 864/12:
Z powyższych przepisów wynika, że specyfika postępowania w sprawie o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej polega m.in. na tym, że organ podatkowy “porusza się” niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej (stanowisko). W postępowaniu tym nie może więc toczyć się spór o rzetelność relacji z zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, a tym samym nie może być prowadzone klasyczne postępowanie dowodowe.

Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę we wniosku o indywidualną interpretację podatkową jest wiążący zarówno dla organu interpretacyjnego, jak i sądu administracyjnego. Tenże stan faktyczny wiąże bez względu na to, czy jest on zgodny z rzeczywistością. Ryzyko podania niepełnego stanu faktycznego obciąża wnioskodawcę.

blankWyrok NSA z 21.01.2016 r., I FSK 1915/14:
Opisując stan faktyczny w celu uzyskania interpretacji wnioskodawca bierze na siebie odpowiedzialność za jego kompletność i wszelkie nieścisłości. Wyłącznie od jego decyzji zależy, jakie informacje znajdą się w opisie stanu faktycznego. Art. 14b § 3 O.p. jednoznacznie wymaga tylko tego, aby opis ten był wyczerpujący. Jedyną dopuszczalną ingerencją organu podatkowego w opisany przez wnioskodawcę stan faktyczny jest uznanie go za niewyczerpujący, co stanowi brak formalny wniosku o interpretację, podlegający uzupełnieniu w trybie art. 169 O.p.

Własna ocena prawna we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Drugim niezbędnym elementem wniosku o indywidualną interpretację podatkową jest własna ocena prawna stanu faktycznego (wywód prawny). Wywód ten ma jeden – zasadniczy – cel: przekonać organ podatkowy, że przyjęta przez podatnika we wniosku interpretacja przepisów prawa podatkowego jest prawidłowa.

Przedstawienie argumentacji prawnej we wniosku o indywidualną interpretację podatkową jest najtrudniejszym do zaprezentowania jej elementem. Do jego przygotowania konieczna jest analiza stanu prawnego, orzecznictwa sądów administracyjnych, poglądów prezentowanych w nauce prawa. Zbudowanie argumentacji przemawiającej za tym, że wykładnię przepisów prawa podatkowego należy przeprowadzić tak jak uczynił to autor we wniosku o interpretację podatkową jest kluczem do powodzenia całego przedsięwzięcia związanego z interpretacją podatkową.

Stan faktyczny oraz wskazane przepisy prawa wyznaczają zakres sprawy administracyjnej dotyczący konkretnego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

blankWyrok NSA z 17.05.2019 r., II FSK 1544/17:
Wnioskodawca musi we wniosku przedstawić własną ocenę prawną, a zatem musi określić przepis prawa podatkowego, którego zastosowanie w świetle przedstawionych we wniosku okoliczności budzi jego wątpliwości. Ocena prawna to wskazanie normy prawnej, którą wnioskodawca uważa za właściwą oraz uzasadnienie prawne tego wskazania. Z kolei wskazanie przepisów prawnych polega na skonkretyzowaniu przepisu lub grupy przepisów. Tylko wtedy organ może określić, czy stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe. Interpretacja podatkowa ma służyć wyjaśnieniu problemu prawnego o charakterze podatkowym, który to problem przedstawia wnioskodawca wskazując przepisy, które budzą jego wątpliwości.

Błędy przy sporządzaniu własnej oceny prawnej stanu faktycznego

Ta częśc wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie może ograniczać się wyłącznie do zacytowania przepisów prawa podatkowego. Ocena prawna to wskazanie normy prawnej, którą wnioskodawca uważa za właściwą oraz uzasadnienie prawne tego wskazania.

blankWyrok NSA z 14.07.2016 r., I FSK 249/15:
Jak wynika z treści wniosku, strona skarżąca przedstawiając własne stanowisko w sprawie nie udzieliła odpowiedzi na zadane pytanie, tylko przywołała przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Organ nie miał zatem możliwości merytorycznej oceny stanowiska wnioskodawcy, skoro go nie przedstawiono. Istotą interpretacji jest właśnie dokonanie przez organ wykładni przepisów prawa podatkowego w konkretnych okolicznościach (faktycznych lub przyszłych), nie może mieć ona charakteru abstrakcyjnego, a już na pewno nie polega wyłącznie na wskazaniu stosownych jednostek (artykułów) ustawy podatkowej, jak zrobiła to strona skarżąca w treści wniosku. Cytowanie przepisów to nie ich wykładnia.

Z drugiej strony w orzecznicwie sądowym akceptowany jest pogląd wyrażany w literaturze przedmiotu, że wymogi stawiane wobec własnej oceny  prawnej wnioskodawcy nie mogą być zbyt rygorystyczne.

Obowiązek zainteresowanego przedstawienia stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego nie powinien być pojmowany zbyt rygorystycznie. Za wystarczające można by uznać, że będzie on spełniony, jeżeli zainteresowany w jasny sposób wskaże przedmiot swoich wątpliwości. Należy przyjąć, że w tym przypadku nie chodzi o pełną ocenę prawną przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego, lecz o zrozumiałe przedstawienie zagadnienia, które w ocenie wnioskodawcy wymaga wyjaśnienia. Od zainteresowanego nie można bowiem wymagać pełnej kompetencji w tej sprawie.

A. Kabat [w:] S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Ordynacja podatkowa. Komentarz, wydanie 5, Lexis Nexis, Warszawa 2009, s. 105.

Element opisu stanu faktycznego czy własnej oceny prawnej wnioskodawcy?

Wnioskodawca ma możliwość podjęcia swobodnej decyzji odnośnie tego, czy dany element znaleźć się ma w opisie stanu faktycznego (który to element nie budzi u wnioskodawcy żadnych wątpliwości prawnych) czy też w opisie własnej oceny prawnej (która to kwestia właśnie budzi u podatnika wątpliwości prawne). Innymi słowy, to w gestii wnioskodawcy, a nie Dyrektora KIS, pozostaje decyzja jakie elementy budują stan faktyczny we wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego, którymi organ interpretacyjny jest związany, a które podlegają już ocenie w ramach merytorycznej wypowiedzi organu podatkowego.

blankPostanowienie NSA z 16.01.2020 r., I FPS 3/19:
W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej wnioskodawca według własnego uznania podejmuje swobodną decyzję co do tego, o jaką kwestię podatkową pyta i w otoczeniu jakich okoliczności (zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego) do tej kwestii się odnoszących. W konsekwencji “to samo” jednym razem jest tylko elementem stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego, a innym razem może być już ważną częścią prawną interpretacji indywidualnej, w której wnioskodawca oczekuje oceny swojego stanowiska w ramach merytorycznej wypowiedzi organu podatkowego.

Obowiązek wskazania we wniosku o interpretację indywidualną przepisów prawa, które są interpretowane

Oprócz opisu stanu faktycznego oraz wywodu prawnego podatnik we wniosku o interpretację powinien wskazać przepisy prawa, które są przez niego interpretowane. Powołane przez podatnika przepisy prawa podatkowego, opis stanu faktycznego oraz wywód prawny stanowią ramy sprawy dotyczącej wydania indywidualnej interpretacji podatkowej.

blankWyrok NSA z 16.09.2011 r., II FSK 497/10:
Sądy administracyjne kontrolując prawidłowość indywidualnych interpretacji prawa podatkowego nie mogą wykroczyć poza granice danej sprawy, które wyznaczają: (a) stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego, (b) stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz (c) zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

blankWyrok NSA z 30.05.2018 r., II FSK 1386/16:
Organ interpretacyjny jest wobec powyższego związany nie tylko przedstawionym stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym, lecz również wskazanymi przez wnioskodawcę przepisami prawnymi, których interpretacji wnioskodawca się domaga. Wykroczenie poza opisany zakres, skutkowałoby tym, że organ interpretacyjny musiałby dokonań interpretacji przepisów innych niż te, które zostały podane przez wnioskodawcę, czy też uzupełniać bądź modyfikować powołaną przez podatnika podstawę prawną, co byłoby działaniem niedopuszczalnym.

Prawo obowiązujące oraz vacatio legis

Wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego może dotyczyć przepisów prawa, które zostały uchwalone i opublikowane w dzienniku ustaw i weszły w życie (prawo obowiązujące). Wniosek dotyczyć może również interpretacji przepisów podatkowych, które zostały już uchwalone, ale nie weszły jeszcze w życie (okres vacatio legis). Wniosek nie może dotyczyć przepisów prawa podatkowego, które są na etapie projektów lub znajdują się na etapie uchwalania przez Sejm. 

Moment istotny dla oceny prawidłowości własnego stanowiska prawnego wnioskodawcy

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej jest związany zakresem żądania zawartym we wniosku o udzielenie interpretacji, nie tylko w zakresie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, ale również przepisów prawa podatkowego. Z tego względu powinien on uwzględniać stan prawny istniejący w dniu złożenia wniosku, a nie wydawania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ewentualna zmiana przepisów prawa, pomiędzy złożeniem wniosku a wydaniem interpretacji, nie powinna rzutować na prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, w zakresie oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Wezwanie do doprecyzowania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W sytuacji, gdy zawarty we wniosku opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego nie jest wystarczający do sformułowania prawidłowej interpretacji przepisów prawa podatkowego, których dotyczył wniosek, organ interpretacyjny wezwie wnioskodawcę do doprecyzowania wniosku. Wezwanie skierowane do wnioskodawcy musi jednoznacznie wskazywać na wątpliwości lub braki w zakresie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku o interpretację podatkową precyzować powinno informacje, które są konieczne z punktu widzenia oceny prawidłowości stanowiska wnioskodawcy. Przede wszystkim w wezwaniu tym organ interpretacyjny powinien wskazać jaki jest cel i powód zadawanych dodatkowych pytań. Pytania przedstawione w wezwaniu nie powinny nakładać na wnioskodawcę obowiązku podawania jakichkolwiek informacji, a tylko takich, które są niezbędne do oceny prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji. Żądanie uzupełnienia wniosku ograniczone więc powinno być wyłącznie do:

➤ podania brakujących informacji faktycznych, lub
➤ przytoczenia przepisów prawa podatkowego, które wymagają wykładni, lub
➤ wskazania okoliczności faktycznych odnoszących się bezpośrednio do osoby wnioskodawcy oraz skutków podatkowych jakie mogą zaistnieć po jego stronie.

Czy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej można wysłać elektronicznie?

Tak, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej można wypełnić i wysłać elektronicznie za pomocą platformy ePUAP.

ORD-IN Wydanie podatkowej interpretacji indywidualnej

 

Jeżeli zdecydujemy się na wysłanie wniosku ORD-IN przez ePAUP, należy wypełnić wszystkie pola formularza, a na końcu podpisać go podpisem zaufanym albo kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Wniosek o interpretację podatkową

Elementy interpretacji indywidualnej

Każda interpretacja indywidualna zawierać będzie rozstrzygnięcie. Dyrektor KIS w interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacj indywidualnej) stwierdzi, że stanowisko wnioskodawcy uznaje za prawidłowe albo za nieprawidłowe. Ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczyć powinna każdego z zadanych we wniosku o interpretację pytań.

Jeżeli Dyrektor KIS uzna, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, interpretacja podatkowa nie musi zawierać uzasadnienia prawnego. Gdy uzna, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe, interpretacja podatkowa musi zawierać: opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę we wniosku oraz uzasadnienie prawne. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera również wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej).

Elementy uzasadnienia prawnego indywidualnej interpretacji podatkowej

Uzasadnienie prawne indywidualnej interpretacji podatkowej powinno zawierać:

➤ przytoczenie przepisów prawnych adekwatnych do wskazanego we wniosku stanu faktycznego,

➤ konkluzję, dotyczącą prawnego zakwalifikowania określonego zdarzenia prawnopodatkowego oraz motywy prawne, na których opiera się taka konkluzja,

➤ ocena prawna zawierać musi “wyjaśnienie”, dlaczego takie, a nie inne stanowisko zostało zajęte,

➤ organ winien dokonać wykładni treści przepisu wskazanego przez wnioskodawcę oraz sposobu jego zastosowania w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego,

➤ stanowisko organu musi być ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę,

➤ obowiązek oceny stanowiska pytającego nie zostaje wyczerpany poprzez wskazanie, że jest ono prawidłowe, czy też nieprawidłowe, ale konieczne jest również uzasadnienie dokonanej oceny poprzez odniesienie się do argumentacji wnioskodawcy.

Zaskarżalność interpretacji indywidualnych

Na niekorzystną interpretację indywidualną podatnikowi służy prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Skargę wnosi się do wojewódzkiego sądu administracyjnego za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 53 § 1 p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną właściwość sądu

Rozpoznawanie spraw z zakresu działania Dyrektora KIS dotyczących wydawania indywidualnych sprawach interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne) należy do wojewódzkiego sądu administracyjnego, na którego obszarze strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę.

Związanie WSA zarzutami skargi na interpretację indywidualną

Z punktu widzenia podatnika bardzo istotną kwestią jest zakres związania przez WSA skargą na indywidualną interpretację podatkową. Mamy tutaj do czynienia z wyjątkiem od ogólnej zasady zgodnie, z którą WSA nie jest związany zakresem zaskarżenia skargi (art. 134 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

W przypadku skargi na interpretację przepisów prawa podatkowego, WSA związany będzie zarzutami sformułowanymi przez skarżącego w skardze (art. 57a ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Innymi słowy, zarzuty, które nie zostały podniesione w skardze nie zostaną przez WSA wzięte pod uwagę, i to pomimo tego, że uchybienia takie w rzeczywistości wystąpiły. Z tego względu sugeruję, aby wniosek o indywidualną interpretację podatkową przygotował profesjonalny pełnomocnik, tj. adwokat, radca prawny albo doradca podatkowy.

Zakaz reformationis in peius a indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego

Zakaz reformationis in peius, tj. zakaz orzekania na niekorzyść skarżącego, nie ma zastosowania w przypadku zaskarżenia do sądu administracyjnego indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (uchwała NSA w składzie 7 sędziów z dnia 7 lipca 2014 r., II FPS 1/14).

Podsumowanie

➤ Wszelkie informacje zamieszczane w internecie, w tym informacje publikowane na stronie Ministerstwa Finansów, wysyłane przez urzędników Krajowej Informacji Skarbowej oraz urzędów skarbowych w formie mailowej, tradycyjnej lub udzielanie telefonicznie, nie są dla podatników wiążące. Z drugiej strony nie wiążą one również organów podatkowych podczas kontroli podatkowej oraz postępowania podatkowego.

➤ Podatnik jest zobowiązany do rozliczenia podatku lub ustalenia, że podatku nie musi odprowadzać do urzędu skarbowego, ponieważ w jego przypadku obowiązek podatkowy oraz zobowiązanie podatkowe nie powstały.

➤ Wyłącznie podatnik odpowiada za ewentualne błędy w rozliczeniu podatkowym.

➤ W przypadku wątpliwości, w jaki sposób opodatkować daną czynność albo zdarzenie, podatnik może złożyć wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (podatkowej).

➤ Uzyskanie indywidulanej interpretacji prawa podatkowego nie jest ostatecznością, a pierwszym krokiem do zabezpieczenia swoich interesów w przyszłości.

➤ Zastosowanie się przez podatnika do wniosków z interpretacji indywidualnej nie może mu szkodzić.

➤ Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego podlega kontroli sądów administracyjnych, tzn. niekorzystną dla podatnika interpretację indywidualną może on zaskarżyć do sądu administracyjnego.

Interpretacja podatkowa jest narzędziem pozwalającym podatnikowi na weryfikację zgodności przyjętej przez niego wykładni przepisów prawa podatkowego z wykładnią organów podatkowych. Jednocześnie należy zaznaczyć, że indywidualna interpretacja podatkowa nie chroni podatnika w zakresie przyjętych przez niego ustaleń faktycznych, a wyłącznie w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych Szymała Zaremba oferuje pomoc przy sporządzaniu wniosków o interpretację podatkową. Usługa polega na przygotowaniu wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego oraz zastępstwie w postępowaniu podatkowym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, w tym udzielanie odpowiedzi na wezwania KIS. Jeżeli jesteście Państwo zainteresowani skorzystaniem z naszych usług, zapraszamy do kontaktu.

IP BOX – wniosek o interpretację indywidualną

Od 1 stycznia 2019 r. w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w podatku dochodowym od osób prawnych obowiązują nowe przepisy dotyczące tzw. ulgi IP BOX. Przez IP BOX rozumieć należy uprzywilejowane opodatkowanie ściśle wymienionych w ustawie dochodów z praw własności intelektualnej.

Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z o.o.

Procedurę przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę oraz kwestię następstwa prawnego w zakresie praw i obowiązków związanych z działalnością gospodarczą przedsiębiorcy regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych.

Wiążąca informacja stawkowa (WIS)

Kolejne zmiany w ustawie o VAT umożliwią podatnikom składanie wniosków o wydanie przez właściwy organ podatkowy wiążącej informacji stawkowej (WIS). W niniejszym artykule odpowiem na podstawowe pytania z tym związane, m. in. Kto wydaje wiążącą informację stawkową oraz jakiej są wymogi formalne wniosku o WIS?

Art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT

W dzisiejszym artykule omówię najistotniejsze zagadnienia związane ze zwolnieniem z VAT przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na pułapki, które czyhają na podatników i dotyczą właśnie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Adwokat. Partner w Szymała Zaremba Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych Sp. p. Wpisany na listę adwokatów prowadzoną przez Okręgową Radę Adwokacką we Wrocławiu. Specjalizacje: prawo podatkowe, postępowanie podatkowe, prawo karne skarbowe, postępowanie sądowoadministracyjne, egzekucja administracyjna.
msz@szymalazaremba.pl
Marek Szymała