Odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o. to tak zwana odpowiedzialność podatkowa osób trzecich. Zasady ponoszenia tej odpowiedzialności określa art. 116 Ordynacji podatkowej. W niniejszym artykule wyjaśnię m.in. za co i kiedy odpowiada członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na gruncie prawa podatkowego. Omówię też kwestię przedawnienia odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania podatkowe sp. z o.o.
Zakres odpowiedzialności podatkowej członków zarządu spółki z o.o.
Zacznijmy od tego, za co odpowiada członek zarządu spółki z o.o. na gruncie prawa podatkowego. Przede wszystkim członek zarządu spółki z o.o. odpowiada całym swoim majątkiem, solidarnie ze spółką, za zaległości podatkowe spółki. Dodatkowo odpowiedzialność członka zarządu rozciąga się na:
1) podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów,
2) odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych,
3) niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług (VAT) oraz za oprocentowanie tych zaliczek,
4) koszty postępowania egzekucyjnego.
Kiedy członek zarządu odpowiada za zobowiązania podatkowe spółki z o.o.?
Odpowiedzialność podatkowa członka zarządu zależy z jednej strony od wystąpienia tzw. pozytywnych przesłanek odpowiedzialności, z drugiej zaś od braku przesłanek negatywnych.
Przesłanki pozytywne odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o.
Do przesłanek pozytywnych, których wystąpienie determinuje odpowiedzialność członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o., zalicza się:
1) istnienie zobowiązania podatkowego spółki z o.o. niezapłaconego w terminie,
2) niezaspokojenie wierzyciela podatkowego z majątku spółki,
3) całkowitą albo częściową nieskuteczność prowadzonej egzekucji z majątku spółki z o.o.
Ostatnia z wymienionych wyżej przesłanek budziła w przeszłości pewne wątpliwości. Dotyczyły one tego, czy wykazanie nieskuteczności egzekucji z majątku spółki wymaga formalnego stwierdzenia bezskuteczności egzekucji po przeprowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Ostatecznie zagadnienie to zostało wyjaśnione w uchwale NSA z dnia 8.12.2008 r.:
Uchwała NSA z dnia 8.12.2008 r., II FPS 6/08:
Stwierdzenie przez organ podatkowy bezskuteczności egzekucji, o której mowa w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej, powinno być dokonane po przeprowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Stwierdzenie bezskuteczności egzekucji ustala się na podstawie każdego prawnie dopuszczalnego dowodu.
Przesłanki wykluczające odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o.
Członek zarządu może uniknąć odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki z o.o., jeżeli wykaże, że:
1) we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub w tym czasie zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne albo zatwierdzono układ w postępowaniu o zatwierdzenie układu,
2) niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy,
albo
3) wskaże mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie jej zaległości podatkowych w znacznej części.
Termin na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki z o.o.
Co ważne, wniosek o ogłoszenie upadłości spółki z o.o. nie musi pochodzić od członka zarządu. Może go złożyć na przykład wierzyciel spółki.
Najistotniejsze dla skutecznego uchylenia odpowiedzialności członka zarządu jest wykazanie, że wniosek o ogłoszenie upadłości spółki został złożony we właściwym czasie. Aby ustalić, co oznacza “właściwy czas”, trzeba sięgnąć do art. 21 § 1 Prawa upadłościowego.
[art. 21 ust. 1 Prawa upadłościowego w stanie prawnym od 01.01.2016 r.]
Dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie trzydziestu dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.Jeżeli dłużnikiem jest osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa na każdym, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami.
Jednocześnie przypomnieć należy, że do końca 2015 roku obowiązywał krótszy (2-tygodniowy) termin na zgłoszenie wniosku o upadłość spółki:
[art. 21 ust. 1 Prawa upadłościowego w stanie prawnym do 31.12.2015 r.]
Dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.
Warto też pamiętać o regulacji wprowadzonej tzw. specustawą w sprawie COVID-19:
[art. 15zzra ustawy z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych]
1. Jeżeli podstawa do ogłoszenia upadłości dłużnika powstała w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a stan niewypłacalności powstał z powodu COVID-19, bieg terminu do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 21 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega przerwaniu. Po tym okresie termin ten biegnie na nowo. Jeżeli stan niewypłacalności powstał w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 domniemywa się, że zaistniał z powodu COVID-19.
Na temat pojęcia “właściwego czasu” wypowiedział się wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny (NSA):
Wyrok NSA z 5.09.2017 r., II FSK 2065/15:
Właściwy czas oznacza, że zgłaszając wniosek o upadłość zarząd (członek zarządu) uczynił ze swej strony wszystko, by nie dopuścić do zniweczenia celu postępowania upadłościowego poprzez stworzenie sytuacji, w której niektórzy wierzyciele są zaspokajani kosztem innych.
Wyrok NSA z 9.7.2015 r., II FSK 1383/13:
Przy ustalaniu właściwego czasu na zgłoszenie wniosku o upadłość w rozumieniu tego przepisu nie należy mechanicznie przenosić terminu wskazanego w Prawie upadłościowym i naprawczym, ale w warunkach konkretnej sprawy oceniać samo zaistnienie przesłanek zgłoszenia wniosku o upadłość, jak i to, że z punktu widzenia realizacji celu postępowania upadłościowego i art. 116 o.p. wniosek o upadłość powinien być zgłoszony w takim czasie, żeby wszyscy wierzyciele mieli możliwość uzyskania równomiernego, chociażby częściowego, zaspokojenia z majątku spółki.
Kiedy spółka z o.o. jest niewypłacalna?
Podstawa do ogłoszenia upadłości zachodzi, gdy spółka z o.o. jest niewypłacalna. Spółka z o.o. jest niewypłacalna, jeśli utraciła zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Warto pamiętać, że w tym zakresie Prawo upadłościowe ustanawia kilka domniemań:
Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.
Dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.
Domniemywa się, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.
Jak rozumieć wymóg zgłoszenia wniosku o upadłość spółki?
Ordynacja podatkowa formułuje jedynie wymóg zgłoszenia wniosku o upadłość spółki we właściwym czasie. Uwolnienie się członka zarządu od odpowiedzialności nie zależy zaś od tego, jakie rozstrzygnięcie wyda sąd upadłościowy.
W praktyce zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie oznacza automatycznie, że wniosek będzie skuteczny i sąd upadłościowy ogłosi upadłość spółki. Ocena tego, czy faktycznie spółka nie wykonuje zobowiązań i istnieją podstawy do wszczęcia postępowania upadłościowego należy wyłącznie do sądu upadłościowego.
Natomiast istotne jest, aby sąd upadłościowy nie zwrócił wniosku o ogłoszenie upadłości. Wniosek zwrócony nie wywołuje bowiem żadnego skutku prawnego (czyli tak, jakby wniosku w ogóle nie było).
Wyrok NSA z 19.2.2010 r., II FSK 1620/08:
Wniosek zwrócony przez sąd z uwagi, że nie odpowiada określonym wymogom lub został nienależycie opłacony, jest zwracany wnioskodawcy bez wezwania o jego uzupełnienie bądź opłacenia, co powoduje, że pismo to nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu.
Wyrok NSA z 10.04.2015 r., II FSK 852/13:
Zarządzenie o zwrocie wniosku o ogłoszenie upadłości (niezależnie od tego, czy merytorycznie trafne, skoro nie zostało zaskarżone) oznacza, że skarżący nie zgłosił wniosku prawidłowo, kiedy jeszcze mógł za spółkę działać, choć należy się zgodzić, że nie ponosi on winy za nieuzupełnienie braków wniosku.
Niezłożenie wniosku o upadłość a brak zawinienia członka zarządu
Brak winy członka zarządu w niezgłoszeniu wniosku o upadłość podlega ocenie jedynie wówczas, gdy takiego wniosku w ogóle nie zgłoszono
Wyrok NSA z 26.5.2017 r., I FSK 1660/15:
Do badania istnienia przesłanki winy bądź jej braku można przejść jedynie wtedy, gdy ustalono, że nie został zgłoszony wniosek o ogłoszenie upadłości (nie wszczęto postępowania układowego). Gdy wniosek o ogłoszenie upadłości został zgłoszony, art. 116 § 1 pkt 1 lit. b o.p. nie znajduje w ogóle zastosowania i nie ma potrzeby rozważania przesłanki winy (jej braku) po stronie członka zarządu spółki. W art. 116 § 1 pkt 1 lit. b o.p. ustawodawca nie odwołał się bowiem do „właściwego czasu”, tak jak to zrobił w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a tej ustawy, co nie może pozostać bez wpływu na wynik wykładni tego przepisu.
Wskutek braku zdefiniowania w przepisach prawa podatkowego pojęcia winy sądy administracyjne odwołują się do rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym.
Wyrok NSA z 30.6.2017 r., I FSK 1990/15:
Ze względu na brak zdefiniowania pojęcia winy w o.p. należy w tym zakresie sięgać do wzorców wypracowanych w prawie cywilnym. Przyjąć zatem należy, że w art. 116 § 1 pkt 1 lit. b o.p. chodzi o każdą postać winy, a nie tylko o winę umyślną.
Wskazanie mienia spółki umożliwiającego zaspokojenie zaległości podatkowej w znacznej części
Trzecią przesłanką wyłączającą odpowiedzialność jest wskazanie przez członka zarządu mienia spółki, z którego możliwe będzie zaspokojenie wierzyciela w znacznej części.
Wyrok NSA z 10.4.2015 r., I FSK 366/14:
Od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością członek zarządu tej spółki może uwolnić się wskazując mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Wskazane mienie musi więc:
– faktycznie istnieć i nadawać się do egzekucji pozytywnie rokującej na wyegzekwowanie znacznych kwot, odnosząc to do wysokości zaległości podatkowych,
– przedstawiać realną wartość finansową, co jest niezbędne dla oceny, czy egzekucja z danego mienia umożliwi zaspokojenie długów, m.in. zaległości podatkowych spółki.
Określenie “zaspokojenie zaległości podatkowych w znacznej części” oznacza, że można przewidzieć z dużą dozą pewności, że egzekucja będzie skuteczna i doprowadzi do wyegzekwowania należności, a ich wysokość będzie miała wartość stanowiącą znaczny (duży) odsetek porównując ją z wysokością zaległości podatkowych spółki.
Odpowiedzialność członków zarządu spółki z o.o. a termin płatności podatku
Odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu podatków, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich funkcji. Wynika to z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej. Osoba, która była, ale już nie jest członkiem zarządu odpowiada wyłącznie za zobowiązania podatkowe spółki, których termin płatności upływał w czasie, gdy pełniła funkcję w zarządzie.
Odpowiedzialność po formalnej rezygnacji członka zarządu
Ważne znaczenie z punktu widzenia odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki ma ustalenie, czy w danym czasie podejmował on aktywne działania z zakresu prowadzenia spraw spółki. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się bowiem, że istota odpowiedzialności solidarnej członków zarządu za zaległości podatkowe nie opiera się wyłącznie na formalnym piastowaniu danego stanowiska. Związana jest ona również z podejmowaniem określonych działań w imieniu spółki. Pojęcie “pełnienia obowiązków członka zarządu” należy odnosić do kontekstu faktycznego sprawy i nie można go sprowadzać jedynie do aspektów formalnych (np. wyrok NSA z 13.08.2013 r., II FSK 2401/11 oraz z 14.6.2016 r., I FSK 1896/14).
W mojej ocenie powyższe stanowisko NSA jest błędne. NSA dostrzega wyłącznie określony stan faktyczny (prowadzenie spraw spółki), pomijając całkowicie to, że do prowadzenia spraw spółki zgodnie z przepisami prawa (art. 201 oraz 204 k.s.h.) wymagane jest formalne piastowanie funkcji członka zarządu. Osoba, która faktycznie prowadzi sprawy spółki jak członek zarządu (ale nie jako członek zarządu), nie posiadając do tego legitymacji, w znaczeniu prawnym nie pełni obowiązków członka zarządu, ponieważ jej działania nie mogą odnieść jakiegokolwiek skutku prawnego.
Pełnienie obowiązków członka zarządu do momentu formalnej rezygnacji lub odwołania
Zupełnie inaczej NSA postrzega kwestię odpowiedzialności, gdy zaległość podatkowa spółki powstała po powołaniu członka zarządu a przed jego formalną rezygnacją lub odwołaniem. Wówczas NSA uzależnia odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. wyłącznie od spełnienia przesłanki formalnej, czyli piastowania funkcji członka zarządu (uprawnienia do zajmowania się sprawami spółki). Według NSA nie ma w ogóle znaczenia, to że dany członek zarządu faktycznie nie prowadził spraw spółki.
Jak zatem widać, występuje tu pewna niespójność. Z jednej bowiem strony przyjmuje się odpowiedzialność osoby, która po wygaśnięciu mandatu członka zarządu faktycznie nadal prowadziła sprawy spółki (nie mając do tego prawnych podstaw). Z drugiej zaś neguje się możliwość uwolnienia się od odpowiedzialności przez osobę, która posiadała mandat członka zarządu, ale faktycznie nie zajmowała się w ogóle prowadzeniem spraw spółki.
Postępowanie w sprawie odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o.
O odpowiedzialności podatkowej członka zarządu organ podatkowy zawsze orzeka w drodze decyzji podatkowej. Decyzją tą ustala się zobowiązanie podatkowe wobec obecnego albo byłego członka zarządu spółki. Decyzja w tej sprawie może zostać wydana wyłącznie w postępowaniu podatkowym dotyczącym odpowiedzialności osoby trzeciej. Przy czym warunkiem wszczęcia postępowania podatkowego wobec członka zarządu jest doręczenie spółce decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.
Czy członek zarządu może kwestionować ustalenia zawarte w decyzji wydanej wobec spółki?
Czasem zdarza się, że decyzja wymiarowa wobec spółki zostaje wydana w czasie, gdy dana osoba nie jest już członkiem zarządu. A więc jako były członek zarządu nie ma żadnego wpływu na działania spółki – w szczególności nie decyduje o tym, czy decyzja wymiarowa zostanie zaskarżona. W takiej sytuacji w postępowaniu w sprawie odpowiedzialności podatkowej były członek zarządu próbuje kwestionować ustalenia i poprawność wydanej wcześniej ostatecznej decyzji wymiarowej wobec spółki. Czy takie działanie jest dopuszczalne? Czy były członek zarządu może skutecznie podważyć prawidłowość wymiaru podatku w ostatecznej decyzji wydanej wobec spółki? Niestety nie. Członek zarządu w postępowaniu w sprawie swojej odpowiedzialności podatkowej nie można kwestionować wcześniejszych ustaleń z postępowania prowadzonego wobec spółki z o.o. (np. ustaleń dotyczących podstawy opodatkowania lub wysokości podatku).
Wyrok NSA w Poznaniu z 30.4.1995 r., SA/Po 2712/95:
Osoba, na którą przenoszona jest odpowiedzialność podatkowa, nie może skutecznie kwestionować wcześniejszych ustaleń dokonanych przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego zarówno co do postawy opodatkowania, wysokości podatku, jak i prawdziwości materiałów dowodowych, na podstawie których ustalono zobowiązanie podatkowe.
Należy zauważyć, że ustawodawca konsekwentnie oddziela postępowanie, którego przedmiotem jest orzeczenie o odpowiedzialności osób trzecich, od postępowania wymiarowego wobec spółki. Decyzja wobec spółki oraz decyzja wobec członka zarządu dotyczą bowiem odrębnych podmiotów i mają zasadniczo inny przedmiot.
Czy członek zarządu może kwestionować ustalenia z postępowania egzekucyjnego?
Nieskuteczna będzie też próba obrony członka zarządu poprzez wskazywanie na błędy podczas postępowania egzekucyjnego, które uniemożliwiły zaspokojenie wierzyciela podatkowego. W tym zakresie NSA wskazuje na odrębność przedmiotów dwóch postępowań, tj.:
1) postępowania egzekucyjnego w administracji, które dotyczy przymusowego wykonania zaległych zobowiązań podatkowych spółki,
2) postępowania w sprawie odpowiedzialności członka zarządu.
W ramach tego drugiego postępowania członek zarządu może obalić domniemanie wynikające z dokumentu urzędowego. Takim dokumentem jest postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z uwagi na braku majątku spółki wystarczającego na spłatę zobowiązań. Aby obalić to domniemanie, członek zarządu musi wskazać mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Chodzi zatem o potencjalną egzekucję, która mogłaby zostać wszczęta i byłaby skuteczna w chwili kiedy prowadzone jest postępowanie dotyczące odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania spółki.
Wyrok NSA z dnia 11.12.2019 r., II FSK 2199/16:
Wskazanie mienia, o którym mowa w art. 116 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, dotyczy czasu po stwierdzeniu bezskuteczności egzekucji. Z brzmienia ww. przepisu wynika, że chodzi o sytuację, w której (najpierw) egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a (następnie) członek zarządu wskazuje mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Nie chodzi więc o ujawnienie majątku w toku egzekucji, ale po jej zakończeniu.
Wyrok NSA z dnia 24.11.2010 r., I FSK 1953/09:
Nie sposób jednak podważać w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki prawidłowości przeprowadzonego postępowania egzekucyjnego. Postępowanie z art. 116 § 1 o.p. nie służy przeprowadzaniu kontroli prawidłowości prowadzenia postępowania egzekucyjnego, które jako postępowanie wykonawcze stanowi odrębną procedurę opatrzoną specyficznymi środkami odwoławczymi takimi jak zarzuty, czy skarga na czynności egzekucyjne. Ewentualna wadliwość postępowania egzekucyjnego powinna być podnoszona i skarżona przewidzianymi środkami w tym właśnie postępowaniu. Nie jest zatem rzeczą organu podatkowego weryfikacja, w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki, czy organ egzekucyjny wykorzystał wszystkie sposoby wyegzekwowania zobowiązania, w sytuacji gdy dysponuje wiążącym dla niego postanowieniem umarzającym postępowanie egzekucyjne ze względu na jego bezskuteczność.
Konieczność prowadzenia postępowania wobec wszystkich członków zarządu spółki z o.o.
Odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o. jest odpowiedzialnością solidarną. Jednak ze względu na to, że art. 116 Ordynacji podatkowej ma charakter materialnoprawny, postępowanie dotyczące odpowiedzialności podatkowej członków zarządu za zobowiązania spółki trzeba prowadzić wobec wszystkich członków zarządu, którzy mogą ponosić tę odpowiedzialność.
Uchwała NSA z dnia 8.12.2008 r., II FPS 6/08:
Przepis art. 116 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa nakłada obowiązek na organ podatkowy prowadzenia postępowania w przedmiocie odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z o.o. wobec wszystkich osób mogących ponosić taką odpowiedzialność.
Przedawnienie odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki
W przypadku odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zobowiązania spółki z o.o. wyróżnić można dwa terminy „przedawnienia”. Pierwszy dotyczy przedawnienia możliwości wydania decyzji o odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki. Drugi odnosi się do przedawnienia zobowiązania podatkowego wynikającego z decyzji o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki.
Przedawnienie prawa do wydania decyzji ustalającej odpowiedzialność członka zarządu
Termin na wydanie decyzji ustalającej odpowiedzialność podatkową członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki wynosi 5 lat. Biegnie on od końca roku kalendarzowego, w którym powstała zaległość podatkowa spółki. Zarzut przedawnienia podnieść należy w postępowaniu wymiarowym dotyczącym odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki.
Przedawnienie zobowiązania podatkowego ustalonego w decyzji o odpowiedzialności członka zarządu
Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego ustalonego decyzją o odpowiedzialności członka zarządu wynosi 3 lata od końca roku kalendarzowego, w którym decyzję doręczono. Zarzut przedawnienia trzeba podnieść na etapie postępowania egzekucyjnego w administracji.
Akcesoryjna odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o.
W przypadku wygaśnięcia zobowiązania podatkowego spółki z o.o. odpowiedzialność członka zarządu za zobowiązanie podatkowe tej spółki traci rację bytu. Innymi słowy, wydanie decyzji o odpowiedzialności członka zarządu nie jest możliwe, jeśli wygasło zobowiązanie podatkowe ciążące na spółce.
Wpis od skargi na decyzję o odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o.
Na koniec warto wskazać, że ostateczną decyzję ustalającą odpowiedzialność członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki można zaskarżyć do sądu administracyjnego. A zatem niekorzystne dla siebie rozstrzygnięcie organów podatkowych członek zarządu spółki z o.o. może kwestionować w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Wpis od skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego na decyzję o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki wynosi 500 zł. W aktualnym orzecznictwie NSA przeważa bowiem stanowisko, że wpis od skargi na decyzję o przeniesieniu zaległości w zobowiązaniu podatkowym na osobę trzecią jest wpisem stałym (a nie stosunkowym).
Nasza kancelaria prawna oferuje pełne wsparcie w postępowaniu podatkowym oraz sądowoadministracyjnym. Sporządzamy w imieniu Klientów odwołania od decyzji podatkowych, skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego oraz skargi kasacyjne do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jeśli potrzebują Państwo pomocy prawnej, zapraszamy do kontaktu.
- Ewidencja IP Box - 12/04/2023
- Opłata od skargi kasacyjnej do NSA - 27/03/2023
- Odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania podatkowe spółki z o.o. - 14/02/2023